Een slechte nacht, Onno spookt rond en ik ben ook veel wakker. Maar de stralende blauwe lucht verdrijft onmiddellijk alle zorgen, dit wordt een mooie dag.Filip maakt aan het ontbijt weinig woorden vuil aan de tocht van vandaag: na 7 km een stukske omhoog en dan hobbelt ge wat door naar bulle voor koffie na 45 km. Dan een stukske en gaat ge de Jaunpas op, meeste is valsplat en ik sta op de top met de lunch. We worden nog kort toegesproken door Frank Eysinga, voorzitter van de Nederlandse Vereniging in Geneve, die meldt dat het ambassadepersoneel drie bakfietsen bij elkaar heeft gelegd. En dan mogen we eindelijk weg, het is al ruim 10 uur. Eerst een paar km langs het meer, prachtige vergezichten op de alpen aan de overzijde. Twee onwillige achterwielen vragen al direct om aandacht. Daan grapt nog of hij de bus in kan, dit gaat toch niet zo, maar dat wijst Filip resoluut van de hand, fietsen moet ge! Dan links omhoog, van meerniveai de heuvels in. Het is veel steiler dan we dachten, alles kraakt en vloekt, een enkeling moet afstappen onder het uiten van kernachtige krachttermen. En het houdt niet op. Af en toe zien we na een bocht en onvoorstelbaar mooi uitzicht, steeds hoger boven het meer, maar niemand kijkt er naar, nog een bocht en nog een. Eindelijk vlakt het af, 400 mtr hoger. Als we iets verderop even stoppen rochelt iedereen dat het een lieve lust is. De longblaasjes happen naar lucht. De tocht is begonnen, geen twijfel mogelijk. En dan hobbelen we door een sprookjesachtig zwitsers landschap. Heuvel op heuvel af. Op een mooi stuk recht uit naar beneden halen we een voorlopige top, 63.9 op mijn teller, met schuin wind tegen. Voor bedaarde heren prima op zo, eerste dagen. In Bulle een koffiestop, met overmatige tarte tartin en ijs, hetgeen er goed in gaat. Het is al laat, 13 uur en dan nog maar koffie. De lunch wacht boven op de berg, 30 km verder. En weer op pad, naar de Jaun pas. Eerst stevig omhoog, ik zie voor me een kopgroep ontstaan maar kom er niet bij. Rustig blijven denk ik. Als ik schakel vliegt mn ketting eraf, het eerste dat ik denk is: die zijn weg. Ketting erom en verder. Ik fiets een paar kilometer zo’n 30 mtr achter Nouds wiegende heupen omhoog. Voor hem rijden Onno, Fred en Cornelis. Dan vlakt de weg af tot vals plat, ik schakel weer op en beng de ketting vliegt er weer af. Krachtterm. Als ie er weer op zit komen Peter en Maurits langs. Met ons drieen fietsen we een lang stuk valsplat, ik probeer de vaart erin te houden, de kop kan toch niet zo ver weg zijn? Voorbij het dorpje Jaun begint de echte klim, 6km lang 10%. Ik zie de groep weer voor ons beginnen aan de klim, schakel terug en yep, weer eraf. De klim is zwaar, mijn benen gaan wel maar het voelt alsof het lichaam, het hele systeem kracht mist. Tankje leeg en dan is 6 km omhoog nog een heel eind. Ik rij een tijd voor Peter uit maar hij haalt me kwiek weer in, tweede adem die ik niet heb. Ergens halverwege staat de burgemeester aan de kant. Ich erhole mich, klinkt het. Door naar boven, gewoon blijven trappen meer zit er niet. Daar eindelijk de bus van Filip met een geweldige lunch. Het voelt uitgewoond en duurt even voordat ik bijkom. Filip zet mn derailleur weer strakker en hup we knallen naar beneden. En dan, kkggg, de voorderailleur ratelt over de tandwielen heen. Weer stoppen, net aan de afdaling begonnen, auto’s scheuren voorbij. Filip probeert van alles maar hier is geen leven in te krijgen. Joris heeft een geweldig idee, hij belt een vriend een uur hiervandaan die nog snel bij een fietsverhuur een goede fiets weet te huren. We stappen bij filip in de bus en kunnen een uur later een kanariegele fiets inladen! Met dank aan het snelle handelen van Joris en Pierre. Zucht van verlichting, ik kan morgen weer fietsen. Terwijl de rest de laatste 50 km fietst scheuren wij in de bus door de dalen. Om 8 eindelijk in Interlaken. Wat een dag. De schrik zit er aan het diner goed in, morgen belooft nog wat zwaarder te worden, met de Susten en de 0beralp achter elkaar. Eindeloos klimmen. Al vroeg verlaten de eerste de tafel, richting bed. Slapen moeten we.

2juli2011 de pechvogel van de dag

• Meer kinderen naar school
• Doktoren helpen meer zieken
• Ondernemers hebben grotere markt

Lees meer

• Door: Miel Nanlohy-Manuhutu

  Zet 'm op Noud, je bent ogenschijnlijk de kleinste maar groots in het fietsen! groet,Miel

• Door: Wouter L

  Jaap en de andere heren, Veel succes en vooral veel plezier op jullie mooie nieuwe missie. Groet

• Door: Anoniem

  Go Maurits! Wat goed dat je weer op de fiets zit na jouw nekblessure.

• Door:

  Je deed het toch maar, Maurits, na je zware verwondingen eind vorig jaar!!Respect!!!