Vrijdag 8 juni 2012, blogpost van Fred – Verjongingskuur.
We zijn als oude mannen aangekomen. En hopen als jonge goden te vertrekken. Florence-Rome-Milaan is het recept van onze onderneming. Jongens zijn we, en het liefst jonge jongens. Aan de Arno.We zijn er weer! Handen worden geestdriftig geschud, omhelzingen duren wat langer: stop de tijd, laat de klokken luiden in deze eeuwige stad, want hier zijn wij: de koene ridders van het stalen ros. Cornelis, Daan, Jaap, Andre, Joost, Maurits, Noud, Onno, Peter en ik. Joris komt later, omdat de dood elders zijn tol eist. Vorig jaar eindigden we hier in hotel Privilegio. Er lijkt niets veranderd. De zon is er, de stad met zijn wonderen en wonden, en de toeristen die even gedesorienteerd kijken als altijd. En ook de mevrouw van het hotel die meent dat er toch ook een trein tussen Florence en Napels rijdt.
Als jonge goden aankomen in Napels? Als nieuw? Zo hoop je dat het hele leven gaat. Maar het leven van fietsers wint het ook niet van de tijd. Dus verzamelen wij moed door met de gedeelde passie, het fietsen, toch een beeje tegen de tijd in te trappen. En monsteren elkaars leed en verval. Want we zijn er, maar toch een beetje als oude mannen. De kwaaltjes, klachten en blessures baren zorg. André is nog even bij de tandarts langsgeweest, Onno heeft griep, ik worstel met een peesontsteking en Peter heeft een pukkel die dwars zit. En we moeten nog van Florence, via Rome naar Napels. Nee, niks te moeten, we mogen, gispt begeleider Cok ons. En zo is het. Want oud of niet, dit is toch prachtig. Een tiental kameraden die het avontuur van de fiets delen, gezamenlijk een boek lezen (over Augustinus), een goed doel hebben in Afrika en ook verder gewoon heel prettige mensen zijn. Augustinus heeft het al geweten: “degenen die geen ruimte laten voor lichamelijke arbeid, maar exclusief aan het geestelijke werk de voorkeur geven, houden de juiste maat niet”. Wij denken, praten fietsen als renners uit de wielerploeg van deze denker. En zoeken de juiste maat.
Dat we in Italie zijn blijkt fluks bij mijn bezoek aan de dottore. Er is een pijnlijke zwelling op mijn linkerpols. De dottore kijkt, heeft niet eens zijn jasje uit gedaan. Hij kijkt als een boer naar een koe in het veld, zegt drie zinnen, schrijft een receptje en meent dat 70 euro dan wel een redelijke vergoeding is. En in de farmacia zijn de hulpvaardige dames klaar om door een filmregisseur achter de toonbank vandaan te worden gerukt. Heerlijke, Italiaanse toonzucht en behaagzucht en schaamteloze verdienzucht. Benvenuto!
Met de groep dineren we in een trattoria om de hoek van al het renaissance-erfgoed dat hier ligt opgestapeld. Daan bijt het spits af met een korte speech over de raadselen van de boeken die we lezen, met nu weer een boek over waarachtigheid (zoiets als integriteit). Met een glimlach van oor tot oor krijgt Jaap, die de inleiding schreef op het boekje over Augustinus, de eerste vraag: “wat is een waarachtige fietser?”. Dat is de opdracht voor morgen.
Wij, oude mannen die jonge goden hopen te worden, gaan slapen. Dit wordt natuurlijk geen verjongingskuur. Godsonmogelijk. Maar we hopen wel dat via www.fietsen4fietsen.nl onze lezers en volgers helpen om van jonge Afrikaanse schoolkinderen geen goden, maar jonge helden te maken. Door ze een fiets te schenken om naar school te kunnen.
Aan ons zal het niet liggen. Wis en waarachtig niet.
wandtattooUndervalued Crocs And Vera Bradley Deserve A Look
woolrich usa price coloring highlights . t-shirt dimensions never decide to put on
How Much Mental Math is Needed
woolrich parka herren coloring highlights . t-shirt dimensions never decide to put on
