Zondag 10 juni 2012, blogpost van Fred
Bloemenhulde
We gaan in stemmig en stijlvol advocatenzwart gehuld. Een geschenk van De Brauw, Blackstone en Westbroek dat past na een dag van fietsen in zuurtjeskleuren. Joris is terug in de groep na een sterfgeval, Oranje heeft verloren en ook wij voelen ons ook al niet lekker. Wat gaat deze dag brengen? Een makkelijk parcours – zegt Cok – brengt ons van Toscane naar Umbrie, alsof wij pelgrims zijn met een hoger doel. Maar wij zijn slechts fietsverslaafden. En best wel tevreden over onze stijlvolle look, die ons nu als een Zwarte adder door het goudgele graan doet bewegen. We bestijgen het ros. Even later zitten we in het zadel, heuveltjes, afdalingen en een zonovergoten landschap. Joost vraagt geduldig en beleefd aandringend in volle afdaling zijn klant of hij hem misschien later op de dag even mag terugbellen?misschien? terwijl het asfalt genadeloos snel onder zijn wielen verdwijnt. Peter verkent nog even het asfalt voor ons en Onno doet wat hij altijd doet: gewoon keihard wegrijden als het even moet. Dan weten we nog niet wat ons te wachten staat. OK, de zon schijnt en we rijden nog steeds door wonderschone landschappen. Maar deze dag is in lijn met onze stemmigheid. Het feest van de bermen roept voorjaar, kleur en geur. Op deze zondag worden ze voor ons geplukt, de bloemblaadjes verzameld en over onze route uitgestrooid. Het begint na de koffie – heerlijke koffie, onbekend merk, superieure afdronk – met het lokale kerkje waar een tapijt van gele en rode bloemen is uitgestrooid voor de poort, als voedsel voor onze wielen. We denken dan aan toeval, maar vier, vijf dorpen verder heeft een alleraardigste mevrouw een cirkel met kruis in bloembad ontworpen, zo mooi. We roepen grazie! en zij roept bravo! en we weten dat het goed zit en dat ons verlies, de vergankelijkheid met stervend bloembad wordt geëerd. En dan weten we nog niet van het welkom in Assisi, waar een weg ons recht naar de fonkelende stad leidt, geflankeerd door een ongekende bloemenzee die natuurlijk ook Bravo! Viva! en Ciao schreeuwt. Als je niet mee hebt gereden geloof je het niet, maar het was heerlijk en van een finesse en subtiele klasse die het raadsel van het leven ook voor wielrenners acceptabel maakt. Een hulde, die echt werd door het jongetje dat tijdens één van de schitterende afdalingen in zijn eigen tuin op een rood fietsje mee afdaalde tussen de planten en bomen van zijn domein: ons doen gelovend dat ook dit een eerbetoon aan onze moed, kracht en klasse was. Gewoon een jongetje. Hij slibde nog, zag ik.
Dan vertel ik natuurlijk niet dat wij vertrokken met kleverig broekenvet in onze broeken, met angstzweet voor venijnige klimmetjes en een steelse blik naar elkaars benen, met een onuitgesproken plan om de anderen toch wel een beetje pijn te doen. Maar de kameraadschap is er evenzeer: betoverd door bloemen, landschap, onszelf of wat dan ook reden we in een schitterende formatie. Over een puinweg door het stof, over een steile klim naar Bettalo – waar het zweet al rijkelijk stroomde- naar het mooie Panicale, dat een heuse strijd werd met Peter, Jaap, Noud, Cornelis en mijzelf vooraan, nadat we met plezier de ontsnapte burgemeester verschalkten, en de grand finale in Assisi, waar Jaap en Cornelis aan de boom schudden en wij toch bleven hangen. En steeds de uitstekend rijdende Andre, Joost en de herboren Joris er achter, met de eveneens weer opgeknapte Maurits, die nog steeds niet herkend wordt in zijn schitterend nieuwe uitdossing, een knappe Cannondale berijdend. En Daan, die gewoon zijn Pinarello naar Rome wil brengen, niet meer, niets minder. Dan zijn we weer terug op aarde en worden we weer geregeerd door alledaagse geneugten. Er was dan ook gewoon bier toen wij in hotel Nuovo Porta aankwamen. En al het moois verloor zich een mannenpraat over drank, vrouwen, sport en ander prozaïsch genoegen. Maar die bloemenhulde zullen we niet meer vergeten. Grazie Italie, Bravo! Leed en leven liggen weer eens dicht bij elkaar.
woolrich jackenFashion Trend Setters Go Naked To Prove a Point
woolrich roermond And because this is horse country
Tips to Organize a Fashion Show
woolrich quincy duffle And because this is horse country
