Vallen en opstaan
20 mei – Na een zwaar voorjaar komt de ploeg nog een keer bij elkaar om een rondje te trappen. Verzamelen te Rijnsaterwoude bij Peter, schitterend gelegen aan het Braassemeer, voor een mooi rondje Groene Hart. De buienradar toont een corridor van geluk, westelijk en oostelijk van het Groene Hart regen, daartussen wanen wij ons fietsend op droge en veilige wegen. We hebben er zin an. Als Fred en ik Rijnsaterwoude binnenrijden komen we net de Burgemeester tegen, op de fiets, uit Hoorn, 77 km achter de rug om maar een beetje in te fietsen voordat we aan de slag gaan. Op het terras met prachtig uitzicht over het meer en rijke koffie-met-appelgebak-en-geklopte-slagroom-tafel zijgen we neer… en het begint te regenen. Zachte vloeken verwelkomen de eerste druppels. Buienradar raadplegen, we moeten naar het oosten fietsen dadelijk, waar Noud en Cornelis vandaan komen fietsen, ook al 50 km achter de rug. De regen kan de pret van het peloton niet al te veel drukken. We mogen bijna weer, we blikken vooruit op de Grote Tocht, over minder dan twee weken gaan we al van start. Napels – Athene. De route wordt doorgesproken, wat wordt nou het zwaarst, de lengte of toch het voortdurende klimmen? Of de hitte? Daar verlangen we zo langzamerhand naar. Maurits en Andre druppelen binnen. Na nog een kop koffie en een boterham moesten we maar eens gaan fietsen. Het regent nog steeds de excuses zijn op, we kwamen om te fietsen, dus dat zullen we. Buienradar zegt nu naar het westen fietsen, meeste kans op droog weer. We dralen nog wat in het laatste stukje droog bij de deur en dan op de fiets.
Nat is het en blijft het. Even 10 km droog, maar dan begint het weer.Het weerhoudt de mannen niet, er wordt stevig doorgefietst. Sterk zijn ze allemaal, ondanks dat verschrikkelijke voorjaar. Vandaag is het een van de laatste kansen om ons te testen. En dat is nodig ook. We hebben wat meegemaakt. Cees nog het meest indringend. Vorige week tijdens een 150 km tocht tegen een paaltje gefietst en tegen het asfalt gekwakt. Wonder boven wonder niets gebroken, 10 engeltjes fietsten die dag mee op zn schouder. Wel 5 hechtingen in zijn gezicht en een fiets met een midscheepse knik. Cees had net een nieuwe besteld die deze week wordt geleverd, zijn timing wordt geprezen. Gister toch al weer 2 uurtjes gefietst, nieuwe, direct sturende Van Nicholas met ingebouwde paaltjesdetectie. Fred pakte het anders aan. Na een sterk begin van het voorjaar wordt een slipperige dansvloer op het Architectenbal hem bijna fataal. Knik zei de knie en daar leg Fred. Net niet kapot. Een maand revalideren en maar zien hoe de knie het houdt. Zijn conditie en moraal zijn ongebroken, maar hoe zal het gaan? Dit weekend voor het eerst weer buiten op de fiets en de knie houdt het goed. Fred zal Fred niet zijn als hij zich niet stevig pijnigt vandaag. Dat komt goed. Verder een hoop gesnotter en hele en halve griepjes in het peloton, Peter gebruikt vandaag om de longen eens goed door te blazen en we zullen het weten, alsof de regen niet genoeg is.
Op het duinenpad naar Noordwijk, Katwijk en Wassenaar gebeurt. Niet dat we tot dan maar wat aanklooiden, maar kennelijk kan het nog een stuk harder. Met 40 de duinen op, steeds meer regen, slippen op de witte streep in het midden. Jakkeren, als de kopman een fractie langzamer gaat blaast een ander voorbij. Gekkenwerk, maar de jongens hebben de kolder in de kop, zijn niet meer te stoppen. Hijgend, met het zand tussen de tanden en in krakende kettingen een korte stop voor koffie. 30 euro voor de koffie en 500 voor de doorweekte stoelen en het tapijt dat chemisch moet worden gereinigd na ons korte bezoek. Terug op de fiets blijkt dat het nog wat harder kan regenen. Mijn bril beslaat en zet ik maar af. Op goed geluk in het peloton, hard door de plassen. Een ongezien klein bultje in de weg en ik vlieg in het rond, klap op mn stuur, voet aan de grond en weet zeker dat dit het is, ik heb er niet eens een paaltje voor nodig. Op een onverklaarbare manier zwiept mn fiets ineens weer recht en zit ik weer op het zadel, hart in mn keel. De engeltjes zijn nu wel op. Met een tandje minder rolt het peloton de laatste 20 km door de stromende regen. Het woei niet vandaag, de eerste keer dit jaar.
Klaar voor de start van de Grote Tocht, zo klaar als het met (bijna) vallen en opstaan gaat. En heel erg veel zin. In het fietsen, de jongens, Italie en Griekenland, de boeken, de grappen, het klimmen, het lijden, de lunch, de trillende benen na de etappe, de douche, de bananen en ga zo maar door. 31 mei onze eerste etappe, Van Napels naar Salerno, vers uit het vliegtuig, langs de Vesuvius en Pompeiji. De voorspelling is regen en 17 gr, natuurlijk.
valentino sandalsBestAtlanta PGA Golf Pro Golf Techniques
woolrich kinderjacken sale As for temping
Secrets to Beautiful Hair a Healthy Scalp
woolrich waschen As for temping
