Andra moi ennnepe, blogpost van Jaap, vrijdag 7 juni 2013
Vertel mij Muze van de Man
Die op de fiets naar Hellas kwam
Een groep jonge krijgers in zijn zog
Hem volgend op zijn Grote Tocht
Lijden deden zij, steile hellingen lang
Maar hij, voor geen berg was hij bang
Regen, lekke banden en ander fietschagrijn
Maar het meest leden ze van spier- en zadelpijn
Hij liet ze schitteren als het kon
En als het moest was hij het die won
Deze olifanten voerde hij als Hannibal
Over de ene na de andere godvergeten Alp
Wijzend met armen hoog en laag
Behoedde hij de jongens voor misleiding en gevaar
Langs godvrezende Romeinen die hun papam voor ’t laatst bewonderden
En goddeloze Napolitani die zich om zijn krijgers niet bekommerden
Tussen de Scyla van het verkeer
En de Charibdis van het weer
Maande hij de jongelingen voort
Als een schip dat zelden moort
Ook in Hellas voor en achter te vinden
Waterdragend en verbindend
Ging hij zijn troep te hard dan liet hij zijn fietsschoenen staan
En trok gewoon sandalen aan
De goden in Olympia raakten geheel en al van slag T
oen men deze geweldenaar zag
Een mens, een godenzoon of toch een als zij?
Maar ergens konden ze er niet bij
Een god heeft eer en strijdt voor zijn gewin
Maar hij glimlacht slechts als een ander het hardste klimt
Een mens uit mensenhout gesneden
Zoals de goden er geen konden smeden
Hem volgend vertrok het gelid telkens weer
Ook over zeeën met een veer
Glorierijk sloot het Atheense demos hem in zijn hart
Hij die elke voorstelling tart
Zelfs zij die wijsheid begeerden
Konden van hem nog leren
Wat het was een man te zijn
Het wezen van het zijn
Zo was de man Die op zn fiets naar Hellas kwam
Ode aan Noud, op 140 km van Athene
woolrich bolognaSpiritual Development And How To Achieve It
