Vandaag was de dag. Niet de dag dat alle klokken gestopt moesten worden, alle telefoons afgesneden, of de maan ingepakt en de zon ontmanteld, het was de dag dat Broer… Het was de dag dat Broer zijn ware gezicht liet zien. Het was de dag dat Broer zijn slag sloeg. Koeriers waren al vooruitgesneld naar de poorten van Athene. Ze verhaalden van Herculische krachten, ongetemd atletendom en gewiekst koersinzicht van de mythische Broer. Isocrates en Demosthenes, noch Smetianus of TheoKomenius hoefden het volk van Athene te overtuigen, dat deze held, deze Hector van de pedaalslag, met erebogen, trompetten, guirlandes en een bloementapijt van rode rozen binnengehaald moest worden aan de voet van de Akropolis. Zelfs de Germaanse dondergod Donar – toevallig te Athene op goddelijke missie – stuurde een donderbui ter reiniging van de eeuwige stad vòòr Broer zijn opwachting zou maken. Het was de dag dat Broer…

Tien atleten hadden zich in het strijdgewoel gemeld op weg naar de goddelijke stad. Steeds was Broer in de schaduw gebleven. Nooit een trap te veel, steeds die ontspannen tred, die vriendelijke glimlach en die achteloze manier van meefietsen. Maar na ruim 1100 kilometers Tantalluskwelling was daar Zijn Moment. Op de laatste serieuze klim waarop Athene nog niet gezien maar al wel gevoeld kon worden, gebeurde het. Broers’ rode schoenen draaiden soepel rond de trapas, bijna verbuigend door wrijvingshitte. De zelfbenoemde heuvelmatadoren -genoemd worden een Jaap, een Fred – waren in slaap gesust in de boezem van het peloton en keuvelend over de heuvels gerakend. De zelfbewuste gladiatoren Noud en Cornelis reden zonder argwaan op kop van het rennersgewoel. Alleen de immer alerte, boomlange en oersterke Peter zag het gevaar. Te laat. Langzaam schoof Broer uit de achtergrond naar de voet van laatste heuvel, de Grote Prijs van Athene genoemd. De rode schoenen dansten, zijn tred bleef soepel, het tempo ongenadig. Nooit zullen we precies weten hoe de strijd zich voltrok, niet het minst omdat de vertellers superlatieven tekort kwamen en zich verloren in epische hyperbolen die het normale leven niet meer raakten. Ik, die dit schrijf was evenmin ter plekke van dit godswonder. Maar daar ging hij. Op de dag dat Broer. Naar verluidt was de aanval een combinatie van een Paard van Trojelist en een Joop Zoetemelkje. Noud en Peter zouden elkaar verbaasd hebben aangekeken. Hij was ontsnapt! Cornelis werd uitgevlakt door de hitte, die deels uit het vuur van de strijd voortkwam. De heuvel was niet hoog, maar verraderlijk, zo bleek.  Broer reed het vuur uit de wielen van zijn strijdwagen. Zo geschiedde het dat Broer als eerste op de laatste heuvel kwam. Tussen Agi Theodori en Kineta wachtte zijn zegepraal. Ik beken, ik heb het slechts van horen zeggen, maar het was indrukwekkend geweest. Ik zag de gezichten van de Peloponesiers minuten na het spektakel toen Jaap en ik met de andere geslagenen het strijdperk passeerden. Heldenbewondering. Alsof Achilles had getriomfeerd.

Ons restte niet meer dan de intocht van Broer in Athene te escorteren. De donderdslagen en lichtflitsen, de schoongespoelde stad, de trompetten – klinkend als claxons, dat wel – de triomfbogen, alles, alles was door de Atheners uit eerbetoon tevoorschijn gehaald. Broer toonde zich een ware held, bescheiden, met dito glimlach. Vol kracht, liefde voor het volk en verlangen naar huis en haard. Peter, Noud en Cornelis wisten beter. Hier zouden zij nog jaren mee te stellen hebben. Ik vertel niet verder over de aankomst bij de tempel van Zeus, de poort van Hadrianus, of het Erechteion, waar de Kariathiden zich voorover bogen om Broer te aanschouwen. Het was of Athene aan de defribilator lag. En ik plooide mij in de omgekeerde rol en vergezelde nu hem,  Broer, op dit spektakel. In de wetenschap dat ook ik hem de komende jaren zou moeten bedwingen. Op het laatste Godenmaal met zicht op de Akropolis volgden ’s avonds redes,  en heerste een democratische opluchting. Iedereen voldaan. Athene was gehaald. Een nieuwe held geboren. Na 1200 kilometers en honderden avonturen. De wereld kon kond gedaan worden: Broer is herboren! Op de dag dat Broer…

• Meer kinderen naar school
• Doktoren helpen meer zieken
• Ondernemers hebben grotere markt

Lees meer

• Door: Miel Nanlohy-Manuhutu

  Zet 'm op Noud, je bent ogenschijnlijk de kleinste maar groots in het fietsen! groet,Miel

• Door: Wouter L

  Jaap en de andere heren, Veel succes en vooral veel plezier op jullie mooie nieuwe missie. Groet

• Door: Anoniem

  Go Maurits! Wat goed dat je weer op de fiets zit na jouw nekblessure.

• Door:

  Je deed het toch maar, Maurits, na je zware verwondingen eind vorig jaar!!Respect!!!