19 juni, Confusion de Confusiones, door Jaap
Confusion de confusiones, het magistrale werkje dat Joseph de la Vega in 1688 schreef over de beurshandel. Het oudste boek ter wereld over de beurs, over de oudste beurs van de wereld, die van Amsterdam. De la Vega’s vader was als Spaans/Portugese jood voor de Inquisitie gevlucht naar Antwerpen. Joseph komt uiteindelijk in Amsterdam terecht en wordt koopman en dichter. Daar ontstaat dit boekje, Confusion de Confusiones, Verwarring der Verwarringen. Met allerlei allegorieen, mythologische en religieuze verwijzingen en uiteindelijk ook over de inmiddels gecompliceerde beurshandel op de ruim 80 jaar oude beurs. De kern: verstandig speculeren. Ik moet aan dit boekje denken door alle verwarringen die ons ten deel vallen op onze reis.
Waar vertrekt de bus? Er gaat geen bus. Nooit. Maar er gaat wel een trein. Maar die gaat niet vandaag. Daarom gaat een bus in plaats van de trein. Vanaf het treintstation. Maar niet bij het treinstation maar bij de hoofdweg.
Ja eindelijk, een eland. Maar niet ieder eland is een eland. Deze eland is een rendier. Ook al hebben ook elanden wel stanggeweien en niet alleen maar schoffelgeweien. Maar dit rendier is misschien wel een eland, want hij is totaal alleeen, niet in een kudde. Elanden struinen alleen rond, rendieren in een kudde. Dus dit is toch een eland, ook al heeft hij veel weg van een rendier. Of zo.
Mijn Garmin geeft aan dat we 45 km hebben gereden. Die van Fred heeft 46.9 km gereden. Ik rijd 18.8 km/u gemiddeld, Fred 19.3. Volgens mij moeten we nog 33 km, volgens Fred nog 34.5. Toch fietsen we naast en achter elkaar, beginnen we en eindigen we op dezelfde plek en tegelijk, zijn de Garmins aan dezelfde sateliet gekoppeld. Wat is hier aan de hand?
Gisteren zouden we starten met mooi weer. We stappen vrolijk op en na drie meter begint het te regenen. Pijpestelen. Na 5oo mtr toch maar beenstukken aan, we zijn al doorweekt. Het blijft 2 uur regenen. En dan wordt het ineens prachtig, veel mooier dan voorspeld. De uitzichten om ons heen zijn awesome. We beginnen te zweten met alle kleren aan. Vandaag gaat het de hele dag regenen, we hebben ons geestelijk voorbereid op een zware dag. Maar we worden wakker met stralende zon, het is prachtig weer. Fantastische blauwe luchten en licht dat het landschap laat tintelen. We worden er zo vrolijk van. We rijden door Marshmallow Country vandaag, met gras in gepakt in prachtige witte, roze, gele en zelfs blauwe marshmallows. Alles straalt. Todat we van het pontje afkomen en het begint te regenen, hard te regenen. En zo komen we opnieuw doorweekt aan in onze geweldige airbnb hut met het interieur van een zigeuner-caravan, compleet met de kamer van Van Gogh aan de muur, die ook in reproductie stevig is verkleurd.
Verwarring der Verwarringen, zo gaat het maar door, we hebben het er mee te doen. Een advies van De la Vega nemen we ter harte. Zijn tweede regel over de aard en kunst van het speculeren luidt: “Accepteer je winsten en je mislukkingen. Het is het beste te grijpen wat er langs komt wanneer het komt, en niet te verwachten dat je geluk en gunstige omstandigheden zullen aanhouden.” Zo is het. Het geluk van vandaag, en ook van gister, zit in de tas, dat nemen ze ons niet meer af. En de komende dagen? De voorspellingen zijn dramatisch, maar het weer lijkt zelf ook goed in de war. Het is net de beurs.
