7 juni B&B (Bus en Bed), door Jaap
Noorwegen boven de poolcirkel is overwegeldigend mooi. Overweldigend leeg ook. En deze dagen ook overweldigend koud. De weerapps geven de laatste dagen aan dat het 3-5 gr is, met een gevoelstemperatuur rond de 0 gr. Iedere dag verse sneeuw op de bergen om ons heen, de zomer laat nog op zich wachten. Door de koorts van de laatste dagen voelt het nog wat kouder, ik ril wat af. Dinsdag nog 85 km gefietst, gister en vandaag ging het niet meer, alleen maar in de bus gezeten. En in bed gelegen, geslapen. Fred fietste vandaag gelukkig wel een groot stuk. Maar we hebben nog 12 weken voor de boeg. Dan mis ik maar twee dagen fietsen. Dat ik mezelf dat nog ooit eens zou horen zeggen. Het gevoel van tijd, een hele zomer op de fiets voor ons, heeft toch wel een weelderig effect. Niets hoeft nu of onmiddellijk, we hebben tijd. Ja we moeten elke dag wel door, maar dan rijden we maar een stukje in de bus, ook goed. En in de bus zie je ook nog eens wat. Vooral oudere mensen eerlijk gezegd. Simpele mensen, nors en stug. t Zijn net Groningers zei deze Groninger tegen Fred. Alles, kapsels, kleren, tassen, alles is grauw en somber, t mag allemaal niet te veel kosten en iets anders is er ook niet te koop. Het past bij de dorpjes waar we door fietsten en waar de enige uitspanning een koffie-hoek was in de plaatselijk supermarkt. Met hele vieze koffie. Een zo’n koffie-hoek, in Alta, leek een bejaardenhuis, hang plek voor ouderen, de rollators stonden keurig naast onze fietsen. De bedienster kreeg zelden zo interessant bezoek als twee kleurig uitgedoste fietsers en maakte zowaar een praatje, we made her day. In een andere koffie-hoek in Talvik, 30 km verderop, zat een duidelijke Viking, kale kop, lange baard, korte broek (korte broek bij 2 gr!! Doet me denken aan de geweldige luistertapes die we vroeger in de auto hadden voor onze kinderen, van Hiccup Haddock Horrendous III, zoals How to Train your Dragon, in het Schots voorgelezen door David Tennant. “Ah for Thor’s sake, this isn’t a holiday with your mother on the mainland” krijgen de jonge vikinkjes toegeschreeuwd als ze in de regen aan boord moeten zwaard vechten – zo’n Viking dus. Zat daar ook maar de hele ochtend op zo’n formica stoeltje omdat daar tenminste wifi was. Een stoere Viking de hele ochtend op zn mobieltje, sic transit gloria mundi.
Zo liet deze eerste week het begin zien van verlangzaming, stilte en rust, gelardeerd met belabberd fietsweer. Nu ik erover nadenk, heb ik eigenlijk nauwelijks aan iets gedacht, dat is misschien wel een goed teken. Echte gedachten kwamen er niet. Ik zat voor het eten vanavond een uurtje in de lobby van het hotel in Tromso terwijl Fred een uiltje knapte. Ik staarde uit het raam en er was niets. Ik probeerde wel af en toe een gedachte ergens over vorm te geven, any thought will do, maar niets bleef hangen. Gelukkig stond op de menukaart van restaurant Emma in Tromso waar we net hebben gegeten, het volgende: “If you want to get rid of a temptation, go for it!” (Oscar Wilde). Het werkt niet altijd weet ik, maar we hebben het ons laten smaken.
