De koersdirectie maakte bekend dat – in tegenstelling tot eerdere berichten – Michael Matthews en NIET Jaap Winter wegens een blessure de koers heeft verlaten. Jaap Winter zal niettemin wel een etappe missen wegens een hamstringblessure, veroorzaakt door een dubbele flikflak vanaf de duinrand bij Nymindegab (Denemarken). Daarbij heeft hij tot driemaal toe de Nervus Vagus Collaps ondervonden, een reactie van duizeligheid door pijn (*). Na consultatie met de ploegarts in Nederland en overlegging van bloed- en andere monsters is besloten dat zowel pijn als waarden positief waren, dat is: negatief, dus positief voor verdere deelname. Hij kan dus fietsen. Ook de exotische mix van Ibuprofen, Voltaren (ook voor senioren) en ‘ijzen’ garandeert verantwoord herstel. Vermoedelijk is zijn anaerobe power als oud-atleet hem in zijn enthousiasme even fataal geworden. De ploegleiding van 2xF4F heeft tegen de koersdirectie andermaal benadrukt dat er geen enkel (lees: in het geheel geen) medische risico is als Jaap weer opstapt vanaf Friedrichstadt (Dld). Sterker nog: het zal herstel bevorderen en in de aanloop naar de Alpen zelfs louterend werken. Ondertussen zal Fred Schoorl de koers voor één dag alleen voortzetten. Bij het overschrijden van de Duitse grens  worden geen incidenten verwacht, zoals de heer Froome thans ondervindt. De koersdirectie zal dit bewaken. De koersdirectie en ploegleiding van 2xF4F verwachten en  hopen derhalve eensgezind dat Jaap de dag na morgen weer in actie zal zijn. Overigens ontkent de koersdirectie dat Tourrenners in het Tourpeloton het makkelijker hebben dan bijvoorbeeld de F4F-renners, zoals recent wetenschappelijk onderzoek zou aantonen. Dat in het peloton door aerodynamische werking 20x minder vemogen geleverd hoeft te worden dan bij het F4F-tweetal is discutabel. Nader onderzoek is nodig.

*Voor alle duidelijkheid: er is zekerheid dat de vasovagale syncope geen relatie had met de nucleus tractus solitarii, gelegen in de hersenstam, die direct of indirect wordt geactiveerd door de uitlokkende stimulus hetgeen resulteert in een gelijktijdige stimulatie van het parasympathische zenuwstelsel (nervus vagus) en de remming van het orthosympathische zenuwstelsel.