6 juli Pizza Kebab, door Jaap
Vandaag een heerlijke rustdag in Gothenburg. Prachtige stad, op elke hoek staan we weer verbaasd over een nieuw prachtig gebouw. Allemaal goed bewaard en opgeknapt. En heerlijk ontspannen alles, zoals dat in Scandinavie gaat in de zomer. Wij fietsen een beetje door de stad, dwars door voetgangersgebied en iedereen is vriendelijk als je vlak langs ze rolt. Moet je eens in Amsterdam proberen. Het is een heel prettig sfeertje hier in Zweden. We zijn er maar kort, in Zweden. Het is een soort afkick-regime na vier weken Noorwegen, methadon na een stevige heroineverslaving. Hierna nog een paar dagen Denemarken en we zijn Scandinavie uit. Veel is hetzelfde als in Noorwegen maar niet alles. Zo zagen we in Zweden maar een bordje dat waarschuwt voor elanden die er niet zijn, in Noorwegen staan ze als een soort hectometerpaaltjes langs de weg. Het landschap werd steeds lieflijker, glooiende landerijen met fantastische kleuren gewassen, afgewisseld met bossen, de eerste loofbossen die we tegenkwamen. Een zekere melancholische opwinding maakt zich van mij meester. Het begint op Denemarken te lijken, het land waar ik een keer of acht als jochie op vakantie ging. Het roept allemaal herinneringen op, heldere beelden van hoe dat vroeger was en hoe ze de laatste jaren steeds weer terugkomen. De namen en taal zijn in Zweden echt anders, het lijkt alsof we door een gigantische Ikea-brochure rijden, onbegrijpelijke -valla’s en -bakka’s wisselen elkaar af. Een fenomeen dat we in Noorwegen al zagen zien we steeds meer in deze korte tijd in Zweden. Het straatbeeld, tot in het hoge Noorden van Noorwegen, wordt gedomineerd door vluchtelingen en immigranten. In alle honderden gehuchten waar we doorheen zijn gefietst zien we vluchtelingen en immigranten op straat, veel meer eigenlijk dan autochtone Noren en Zweden. En wat minstens zo fascinerend is: 98% van de restaurantjes in dergelijke gehuchtjes, in Noorwegen en Zweden, zijn Pizza Kebabs, soms aangevuld met Burger. Fusion van de mediterrane keuken. Er komt geen Italiaan aan te pas, de immigranten komen uit het Midden-Oosten en gooien de pizza gewoon in de mix. Iedereen kan een pizza bakken toch? De Italianen moesten eens weten hoe met hun culinaire erfgoed wordt omgegaan, dat zou het einde van het fragiele Europese immigratieakkoord betekenen. De namen zijn kleurrijk: Pizza Picasso (geen paella te bekennen), Pizza Cleopatra, Kapten Viking Pizza en in Uddevalla eergister een Pingvin Pizza & Grill. De Pingvin werd van het zuidelijk halfrond geleend, maar a la. Bij gebrek aan alternatief kwamen we nogal eens in een Pizza Kebab onderweg. De meest hartelijke bediening maar gaandeweg beperkten we ons tot een salade met kip en een colaatje. De mediterrane fusion viel vaak zwaar op de maag. Vandaag genoten we daarom des te meer van een heerlijke vislunch in een van de toprestaurants van Gothenburg, Sjomagasinet (ook zo’n mooie naam), buiten op het terras aan de haven. Dankzij een bevriende collega-hoogleraar hier die onze avonturen met verbazing aanhoorde. En die vertelde dat Zweden weliswaar lid is van de EU maar alleen omdat het goed is voor Zweden. De vraag of iets goed is voor Europa is in Zweden nog nooit gesteld. Zweden had een bijkans grenzeloos toelatingsbeleid voor vluchtelingen met als gevolg dat de populistisch anti-immigratie partij aan de leiding gaat in de peilingen voor de verkiezingen in september. Too much Pizza Kebab?
