Billenparade
Pont Saint Esprit, 3 juni, Fred
In deze tijd van grensoverschrijdend gedrag en woke kan dit woord niet meer. Daar ben ik me scherp van bewust. Maar de context bepaalt de betekenis. En die context is: het peloton van F4F. Het uitzicht van de dag is vaak de krent van je kameraad. Wij kennen die sferen inmiddels goed. Van het billenvet. Vandaag was mijn studieobject de deinende derrière van mijn fietsmaten. Wat valt op aan al die halvemanen die soms vagelijk door het strak gespannen lycra heen schemeren? Ik karakteriseer ze kort en doe dat natuurlijk niet in volgorde van leeftijd.
Peter: een scheefkont, je reinste dansende assymetrie
Maurits: massief vlezig. Hollands achterwerk
Onno: een oerreet, die kracht en gezag uitstraalt
Cornelis: twee normale billen, eigenlijk een originele bips
Noud: een schuifkrent, robuust met wijdbeens onderstel
Jaap: atletenachterste, beheerste billen, gespierd
Simon: flinke brits van een druistig dier
Fred: geen krent om over naar huis te schrijven
Zo, nu weet u wat je als fietser allemaal te verduren krijgt aan landschap. Ondertussen fietsten we vandaag van Cazilhac naar Pont St. Esprit. De uitlopers van de Cevennen. Lieflijk, poëtisch, zeer frans, maar eigenlijk geen reet aan. Zo ontstaat een blogje als dit. Intiemer wordt het niet.
